Sytuacja sektora bankowego w III kwartale 2021 r

Raport „Sytuacja sektora bankowego w III kwartale 2021 r.” zrealizowany w ramach Programu Analityczno-Badawczego przez Zespół Badawczy w składzie: prof. dr hab. Jan Czekaj (Uniwersytet Ekonomiczny w Krakowie), dr Andrzej Banasiak (Związek Banków Polskich), Agnieszka Nierodka (Związek Banków Polskich), dr Tomasz Pawlonka (Związek Banków Polskich), dr Wojciech Zatoń (Uniwersytet Łódzki), dr hab. Czesław Lipiński, prof. UŁ (Uniwersytet Łódzki), Paweł Pniewski (Związek Banków Polskich) prezentuje prognozy wyniku finansowego banków na 2022 r. Zgodnie z prognozami, wyniki banków powinny być wyższe od tych osiągniętych w latach 2019 i 2020, niemniej istotny jest wpływ wzrostu rentowności obligacji na kapitały banków.

Dynamika wzrostu aktywów sektora bankowego
Wprowadzenie podatku bankowego obniżyło dynamikę akcji kredytowej nawet w okresie prosperity: aktywa banków wzrastały szybciej od kredytów, zaś najszybciej wzrastały portfele obligacji skarbu państwa (Wykres 1.).

Wykres 1. Wartość sumy bilansowej i instrumentów dłużnych w okresie styczeń 2018 – listopad 2021 (mld zł)

Źródło: opracowanie własne na podstawie danych KNF

W okresie styczeń 2018 – listopad 2021 nastąpił wzrost sumy bilansowej sektora bankowego o 814,4 mld zł przy jednoczesnym wzroście instrumentów dłużnych o 357,7 mld zł. Szczególnie silny wzrost wartości instrumentów dłużnych nastąpił w okresie kwiecień – lipiec 2020 (zwiększona podaż obligacji skarbowych, QE). W okresie kwiecień 2020 – listopad 2021 średniomiesięczny wzrost wartości instrumentów dłużnych osiągnął wartość + 2,52%, przy średniomiesięcznym wzroście sumy bilansowej o +1,05%. 

Kryzys gospodarczy związany z pandemią COVID-19 jeszcze bardziej uwidocznił te zjawiska: zwiększona podaż obligacji skarbowych, emisje obligacji realizowane przez BGK i PFR w powiązaniu z instrumentami luzowania ilościowego NBP – zwiększyły gwałtownie dynamikę wzrostu obligacji skarbowych w portfelach banków. W tym czasie odnotowano jednak spadki w sprzedaży nowych kredytów, jak również obniżenie wolumenu zadłużenia kredytowego. Spowodowało to pogorszenie proporcji pomiędzy wartością kredytów do PKB oraz wartością kredytów do całkowitego wolumenu aktywów. Sektor bankowy przestał wyraźnie wzrastać w zakresie finansowania przedsiębiorstw sektora niefinansowego.

Wykres 2. Wzrost portfela kredytów dla sektora niefinansowego

Źródło: opracowanie własne na podstawie danych KNF

Zmiany w zakresie struktury aktywów sektora bankowego, które zapoczątkowane zostały w pierwszych miesiącach pandemii (marzec-czerwiec 2020 r.) w kolejnych kwartałach nasilały się. W okresie grudzień 2019 – wrzesień 2021 suma bilansowa sektora bankowego zwiększyła się o 28%. W tym samym czasie kredyty dla sektora niefinansowego wzrosły o 5%, kredyty dla sektora finansowego wzrosły o 12%, zaś kredyty dla instytucji rządowych wzrosły o 3%. Najsilniejszy wzrost odnotowały instrumenty dłużne, które przyrosły aż o 69% osiągając w badanym okresie średniomiesięczną dynamikę zmian na poziomie 1,03. Oznacza to, że przeciętnie w każdym miesiącu badanego okresu wartość instrumentów dłużnych zwiększała się o ponad 3%.

Jednocześnie ponad połowę portfela instrumentów dłużnych stanowią instrumenty dłużne znajdujące się w portfelu handlowym, dla których wzrost stóp procentowych będzie oznaczał negatywny wpływ na wysokość kapitałów lub wyniki finansowe. 

Wykres 3. Przyrost poszczególnych elementów aktywów w okresie grudzień 2018 – wrzesień 2021

Źródło: opracowanie własne na podstawie danych KNF

Wpływ wyceny obligacji na kapitały banków
Około 2/3 całego portfela obligacji SP stanowią obligacje o stałym oprocentowaniu, zatem wzrost rentowności tych obligacji wynikający ze wzrostów stóp procentowych i oczekiwań w tym obszarze spowoduje spadek cen obligacji. Ten negatywny efekt nie znajdzie odzwierciedlenia w wynikach banków natomiast wpłynie na obniżenie funduszy własnych. Obligacje, jako instrumenty dłużne, są wyceniane w wysokości zamortyzowanego kosztu lub w wartości godziwej przez pozostałe dochody całkowite, bardzo mała część jest wyceniana w wartości godziwej przez wynik finansowy. W przypadku braku zmiany modelu biznesowego, przeklasyfikowania, sprzedaży obligacji przed terminem wykupu, zmiany wycen instrumentów dłużnych wycenianych według zamortyzowanego kosztu bądź wartości godziwej przez inne całkowite dochody nie będą widoczne w wyniku. W tym drugim przypadku będą jednak miały wpływ na kapitał własny. Na wykresie 4 zaprezentowano kształtowanie się rentowności obligacji 5-letnich SP i kapitału z aktualizacji wyceny sektora bankowego.

Wykres 4. Kapitał z aktualizacji wyceny (mln zł) w okresie styczeń 2019 – październik 2021 oraz rentowność obligacji 5-letnich SP w okresie styczeń 2019 – grudzień 2021

Źródło: dane NBP, serwis pl. investing.com. Uwaga: wartości na koniec okresów dla rentowności obligacji 5-letnich SP w grudniu wartość na 14.12.2021 r.

Na wykresie 4 widoczny jest wzrost kapitału z aktualizacji wyceny w pierwszych miesiącach 2020 r. wynikający ze spadku rentowności będącego pochodną spadku stopy referencyjnej NBP. Maksymalna wartość nadwyżki na kapitale sięgnęła wówczas ok. 11 mld zł w maju 2020 r. Po okresie stabilizacji stóp procentowych, ta nadwyżka utrzymywała się na stabilnym poziomie do początku 2021 r. W następnym okresie nadwyżka zaczęła maleć wraz ze wzrostem rentowności obligacji, spadkiem ich cen i koniecznością dokonywania odpisów w kapitale z aktualizacji wyceny poprzez inne całkowite dochody.

Skala wzrostu rentowności obligacji znacznie zwiększyła się w październiku 2021 r, miesiącu pierwszej podwyżki stopy procentowej. Tylko w tym miesiącu poziom odpisów ze względu na spadek wyceny obligacji wyniósł ok. 8 mld zł.

Ze względu na dalej rosnącą rentowność można szacować, że skala odpisów na koniec 2021 r. sięgnie ok. 15-17 mld zł z łącznym poziomem kapitału z aktualizacji wyceny (skumulowanymi innymi dochodami całkowitymi) wynoszącym ok.( -13)/(-15) mld zł.

Podobnie, skalę strat na obligacjach, będących rezultatem wzrostu ich rentowności pokazują już wyniki funduszy dłużnych – biorąc pod uwagę stopę zwrotu za 2021 r., 27 funduszy wykazało stratę co najmniej 10%.
Biorąc pod uwagę fakt, że niektóre prognozy szacują skalę dalszego wzrostu rentowności polskich obligacji 5- i 10-letnich do poziomu przekraczającego nawet 8% – w 2022 r. (Wykres 5) odbije się to ponownie negatywnie na kapitałach banków.

Wykres 5. Przewidywana rentowność 5-letnich i 10-letnich obligacji

Źródło: opracowanie własne na podstawie danych worldgovernmentbonds.com 

ŹRÓDŁOZwiązek Banków Polskich