W ubiegłym tygodniu podczas uroczystej gali poznaliśmy nazwiska zwyciężczyń konkursu Spojrzenia 2015 – Nagroda Deutsche Bank. Iza Tarasewicz i Ada Karczmarczyk to najciekawsze artystki sztuki współczesnej ostatnich lat. Deutsche Bank jest współorganizatorem konkursu od 12 lat.
Uroczysta Gala odbyła się 22 października w gmachu Zachęty. Międzynarodowe jury VII edycji konkursu, pod przewodnictwem Kęstutisa Kuizinasa uznało, że najbardziej interesującą artystką młodej polskiej sceny sztuki ostatnich dwóch lat jest Iza Tarasewicz. Zwyciężczyni otrzymała nagrodę o równowartości 15 tys. euro.
– Jury przyznaje pierwszą nagrodę Izie Tarasewicz za konsekwencję w kształtowaniu własnego, dojrzałego, oryginalnego języka artystycznego. Za eksplorowanie materii pierwotnych procesów; za przywracanie sztuce wymiaru poznawczego – uzasadnił werdykt Kęstutis Kuizinas, przewodniczący jury.
Drugą nagrodę – trzymiesięczny pobyt studyjny w Villa Romana we Florencji – otrzymała Ada Karczmarczyk. Jury doceniło przede wszystkim oryginalność artystki, jej energię i odwagę w łączeniu różnych porządków kultury współczesnej.
– Wspólnie z Zachętą – Narodową Galerią Sztuki z ogromną satysfakcją od 12 lat realizujemy ten ambitny konkurs, mając głęboką świadomość, jak wartościowym i ważnym jest on projektem dla środowiska artystycznego, ale również dla całego kraju – powiedział dr Hubert Janiszewski, Wiceprzewodniczący Rady Nadzorczej Deutsche Bank Polska podczas uroczystej Gali.
– Deutsche Bank od wielu lat angażuje się w różnorodne inicjatywy społeczne, naukowe i kulturalne, kierując się zasadą Giving more than just Money, a wspieranie sztuki współczesnej to jeden z filarów kultury korporacyjnej naszego Banku. Od ponad 30 lat Deutsche Bank angażuje się we współpracę z muzeami, targami sztuki i instytucjami, nagradzając i promując wschodzące talenty. Spojrzenia – Nagroda Deutsche Bank to, jak sądzę, najważniejszy obecnie w Polsce konkurs dla młodych polskich artystów – dodała Sabina Salamon, Dyrektor Departamentu Komunikacji Korporacyjnej, Deutsche Bank Polska.
W tegorocznej wystawie konkursowej wzięło udział pięć indywidualności twórczych. Poza nagrodzonymi Izą Tarasewicz i Adą Karczmarczyk są to Alicja Bielawska, Piotr Łakomy i Agnieszka Piksa. Prace całej piątki będą dostępne dla publiczności w Zachęcie do 15 listopada. Do tego czasu można tez głosować na laureata nagrody publiczności. Kuratorkami konkursu „Spojrzenia” są Katarzyna Kołodziej i Magdalena Komornicka.
Poniżej informacje o artystach:
Laureatka I nagrody – Iza Tarasewicz (1981) to rzeźbiarka, rysowniczka, performerka. Tworzone przez artystkę obiekty i ich aranżacje wymykają się opozycji naturalne/sztuczne. Artystka w ramach kompleksowych praktyk interpretacji, gromadzenia, dekonstrukcji i reorganizacji systemów materialnych, społecznych, historycznych oraz ideologicznych z uwagą testuje w przetwarza proste materiały takie jak glina, gips, beton, złoto, stal, szkło, asfalt, tłuszcz zwierzęcy, skóra, futro, jelita, plastelina, włókna roślinne, pyłek roślinny i popiół. Jej prace często kojarzone są z hylozoizmem (opartym na przekonaniu, że wszelka materia jest ożywiona). Iza Taresewicz traktuje proces twórczy jako narzędzie zdobywania wiedzy, jej transformowania i ponownego włączania w obieg. Prezentowany na wystawie najnowszy projekt jest rozwinięciem ostatnich zainteresowań artystki skoncentrowanych wokół teorii chaosu, sposobu kompresji informacji i materii oraz wizualnych efektów tych procesów. Punktem wyjścia stał się modernistyczny okrągły kwietnik, którego formę artystka skojarzyła z Wielkim Zderzaczem Hadronów.
Laureatka II nagrody – Ada Karczmarczyk (1985) to artystka multimedialna, performerka, blogerka, kompozytorka i piosenkarka. W swojej twórczości swobodnie łączy elementy z porządków popkultury, duchowości i sztuki. Nagrywa utrzymane w popowej stylistyce, przeładowane chrześcijańską symboliką wideoklipy, dla których inspiracją jest twórczość Beyoncé, Madonny, Lady Gagi czy Katy Perry. Swoją działalność artystyczną traktuje jako utrzymaną w awangardowej konwencji misję ewangelizacyjną. Jako ADU — katolicka supergwiazda muzyki pop — komponuje, nagrywa i publikuje na swoim wideoblogu piosenki oraz teledyski będące propozycją nowej sztuki sakralnej — lekkiej i kolorowej. Swoją afirmatywną postawą stara się prowokować do refleksji o charakterze duchowym. Prezentowany na wystawie projekt podejmuje temat kobiecej natury kościoła, a artystka rozszerza tu swoją misję ewangelizacyjną o kontekst ekumeniczny.
Alicja Bielawska (rocznik 1980) tworzy rzeźby, rysunki w książki artystyczne. Za materiały służą jej m.in. tkanina, metalowe stelaże, drewno w modelina. Chociaż powstałe z nich obiekty przypominają przedmioty znane z codziennego życia, artystka niejednokrotnie zaburza ich proporcje w skalę. Przedmioty, pozornie funkcjonalne i o znajomych kształtach, są przez nią przekształcane, wyrywane z kontekstów codzienności i myślowych schematów. Interesuje ją przede wszystkim indywidualne doświadczenie widza w kontakcie z jej pracami i to co dzieje się z jego pamięcią oraz percepcją. Jej sztukę można określić jako poezję przedmiotów.
Piotr Łakomy (1983) to artysta sztuk wizualnych, odwołujący się to tradycji minimalizmu oraz eksplorujący granice malarstwa, realizuje instalacje reagujące na zastaną architekturę. W swojej twórczości przejawia krytyczne podejście do współczesności, ilości informacji, otaczających nas materiałów w technologii. Używając oświetlenia i materiałów reagujących na ruch, wprowadza widza w proces tworzenia się przestrzennych układów/kompozycji w konkretnej przestrzeni i czasie. Prezentowana na wystawie instalacja jego autorstwa łączy dotychczasowe poszukiwania teoretyczne i formalne artysty. Inspiracją stał się tu Endless House (Nieskończony dom) — dzieło życia architekta Fredericka Kieslera oraz idea interakcji między człowiekiem a jego środowiskiem naturalnym i technologią. Instalacja Łakomego stanowi odniesienie do Kieslerowskiej koncepcji postrzegania architektury jako ludzkiego organizmu. Pojawiające się tu — jak w wielu pracach artysty — światło, staje się również czynnikiem budującym i określającym architekturę.
Agnieszka Piksa (1983) jest artystką sztuk wizualnych, rysowniczką, autorką komiksów, ilustracji i murali. W swoich pracach cytuje literaturę piękną na równi z naukową, grając znaczeniami i nieporozumieniami. Interesuje ją zarówno tradycyjna narracja, jak i eksperymenty lingwistyczne. Używając prostej kreski, artystka podejmuje próbę nadania kształtu słowu i bada jego plastyczność. Rysuje komiksy w oparciu o m.in. teksty literackie, naukowe, legendy, poezję, sny, treści e-maili. Ilustruje je niejako wbrew treści, rezygnując z narracyjnej linearności. Dlatego jej historie nie mają ani początku ani zakończenia, a artystka próbuje ustanowić wizualne reguły porządkujące chaotyczną rzeczywistość.
źródło: Deutsche Bank
