Znaczenie certyfikatów na rynku usług finansowych

121311

W usługach finansowych ogromną rolę w kreowaniu zaufania publicznego klientów do instytucji finansowych odgrywają wiedza, kompetencje i umiejętności oraz stosowane standardy etyczne osób zatrudnionych w tych instytucjach. Szczególnie na rynku detalicznych usług finansowych, gdzie z jednej strony występuje konsument jako słabsza strona stosunku prawnego i asymetria informacji na linii konsument-instytucja, a z drugiej strony instytucja finansowa ze sztabem prawników jako silniejsza strona tego stosunku, ochrona konsumenta może być realizowana poprzez stawianie i przestrzeganie odpowiednich wymogów dla uczestników tego rynku – świadczeniodawców.  Współcześnie zewnętrzna i niezależna certyfikacja zawodów finansowych przez uznane organizacje o zasięgu międzynarodowym lub krajowych, ale posiadające międzynarodową akredytację. W ramach profesji finansowych jako ta o największym potencjale rozwoju wysuwa się zawód doradca finansowy. Popyt na usługi doradcze będzie zgłaszany w coraz większym stopniu przez gospodarstwa domowe i podmioty gospodarcze z sektora MŚP.

Polski sektor bankowy był europejskim pionierem tworzenia kwalifikacji wynikających z kompetencji. W roku 1996 Związek Banków Polskich wraz ze szkołami bankowymi i przy wsparciu Narodowego Banku Polskiego zainicjował System Standardów Kwalifikacyjnych w Bankowości Polskiej (SSKBP). Już wówczas zdefiniowano wymagania kwalifikacyjne dla dyplomowanego pracownika bankowego w kategoriach wiedzy, umiejętności i postaw oraz określono szczegółowe zasady egzaminu i dodatkowych wymogów, potwierdzających zdobyte kompetencje i uprawniających do uzyskania dyplomu zawodowego. Opracowano też kwalifikacje na wyższych poziomach, sprofilowane specjalistycznie, np. dla specjalistów kredytowych. W roku 2005 do polskiego systemu zaadaptowano europejski certyfikat ogólnobankowy European Foundation Certificate in Banking (ECB EFCB), wdrożony na podstawie akredytacji europejskiej organizacji EBTN (European Banking and Financial Services Training Association). Zrzesza ona najważniejsze instytuty bankowe w Europie i wyznacza jakościowe standardy dla kwalifikacji sektorowych. Akredytacje do prowadzenia egzaminów otrzymały trzy polskie organizacje kształcące bankowców: Gdańska Akademia Bankowa, Międzynarodowa Szkoła Bankowości i Finansów oraz Warszawski Instytut Bankowości (WIB). W kolejnych latach, podobnie jak instytuty bankowe w innych krajach europejskich, WIB tworzył nowe certyfikaty zawodowe opisane efektami uczenia się, uzupełniające certyfikaty dostępne w SSKBP [M. Szymańska-Koszczyc, Kwalifikacje wynikające z kompetencji w usługach finansowych w Polsce, 2015].

Podstawą Systemu są Standardy Kwalifikacyjne, czyli: opis wymagań dotyczący wiedzy, umiejętności i pożądanych postaw pracowników banków, bez względu na wielkość, profil działalności, czy zasięg działania banku. System Standardów dzieli te wymagania na poziomy, które odpowiadają stopniom zawodowym:

  1. Certyfikowany Konsultant ds. Finansowych.
  2. Dyplomowany Pracownik Bankowy (po egzaminie na Europejski Certyfikat Bankowca).
  3. Dyplomowany Pracownik Bankowy (po egzaminie Studium Bankowości).
  4. Specjalista z zakresu Analizy Kredytowej Podmiotu Gospodarczego.
  5. Specjalista z zakresu Operacji i Rozliczeń Bankowych.
  6. Menedżer ds. Zarządzania Procesami i Jakością.
  7. Senior Menedżer ds. Zarządzania Procesami i Jakością.

W Polsce Doradcami Finansowymi tytułuje się większość pośredników ubezpieczeniowych, pośredników kredytowych, doradców obsługi Klienta w instytucjach finansowych, i in., jako konsekwencja stanu z czasów, kiedy nie było zawodu Doradcy Finansowego (kod zawodu 241202-  Dz.U. nr 82/2010 poz. 537, wprowadzony w lipcu 2010 roku), jak również standardu tego zawodu (zatwierdzony formalnie w październiku 2013 roku w ramach Krajowego Standardu Kompetencji Zawodowych). Edukacja finansowa w społeczeństwie dopiero co się rozwija i wielu z Klientów nie miało świadomości faktycznej roli Doradcy Finansowego w zarządzaniu finansami osobistymi, jak również nie widziało potrzeby korzystania z ich usług.

Jedną z wiodących instytucji w Polsce, które zajmują się edukacją i certyfikacją Doradców Finansowych jest Europejska Federacja Doradców Finansowych – Polska (European Federation of Financial Professionals), która powstała w 2007 roku – certyfikacja w obszarze kompleksowego doradztwa i planowania finansów osobistych (weryfikacja wiedzy i umiejętności w zakresie ubezpieczeń, produktów bankowych, produktów inwestycyjnych, nieruchomości, podatków, planowania sukcesji, planowania emerytalnego itp.). Szkolenia przygotowujące do egzaminów certyfikujących Doradców Finansowych (EFG, EFC, EFP), pod nadzorem EFFP Polska,  studia i szkolenia prowadzi w Polsce wiele akredytowanych podmiotów – uczelnie wyższe i prywatne jednostki. Certyfikacja Doradców Finansowych jest 3-stopniowa:

  1. EFG® – European Financial Guide (Ekspert w doborze produktów finansowych) – I stopień
  2. EFC® – European Financial Consultant (Doradca Finansowy) – II stopień
  3. EFP® – European Financial Planner (Planer Finansowy) – III stopień

droga

Studia podyplomowe „Bankowość i doradztwo finansowe” (edycja I) prowadzone przez Katedrę Pieniądza i Bankowości Uniwersytetu Ekonomicznego w Poznaniu są pierwszymi studiami w Polsce, dostosowanymi programem do wymogów certyfikacyjnymi 2 organizacji – Związku Banków Polskich na Europejski Certyfikat Bankowca ECB EFCB ( moduł Bankowość) i Europejskiej Akademii Planowania Finansowego na certyfikat Europejskiego Asystenta Finansowego (EFG, European Financial Guide). Europejska Akademia Planowania Finansowego udzieliła Uniwersytetowi Ekonomicznemu w Poznaniu akredytacji na prowadzenie studiów podyplomowych. Szczegółowe informacje na temat studiów wraz z aplikacją on-line znajdują się na stronie:

http://podyplomowe.ue.poznan.pl/studia.197.646.html

źródło: dr Krzysztof Waliszewski, Katedra Pieniądza i Bankowości, Uniwersytet Ekonomiczny w Poznaniu